مجسمه Moai
جزیره ایستر مسلماً یکی از بزرگترین رازهای تمدن بشر است. در طول سال‌ها، تئوری‌های زیادی درباره مبدا ساکنان اصلی، دلیل ساخت صدها مجسمه بزرگ به نام “موآی”، چگونگی حمل و نقل آنها و دلیل انقراض نهایی افرادی که آنها را ساختند، شکل گرفته است. با وجود تحقیقات علمی و بررسی‌های زیاد در سال‌های اخیر هنوز هم چیزهای زیادی وجود دارد که ما نمی دانیم. موقعیت و میراث فرهنگی منحصر به فرد این جزیره همواره داستانی جذاب برای تاریخ‌نگاران، باستان‌شناسان و مسافران بوده است. در این بررسی ما به آنچه راجع به یکی از جامعه‌های بی‌نظیر و دورافتاده در جهان می‌دانیم، می پردازیم.
جزیره ایستر کجاست؟
جزیره ایستر،همچنین به عنوان راپانوی نیز شناخته می‌شود، یک جزیره کوچک در اقیانوس آرام جنوبی است. نزدیک ترین همسایه مسکونی آن جزیره پیتکرن (Pitcairn) است که در حدود 2000 کیلومتری آن قرار دارد. همچنین کشور شیلی نزدیک ترین توده خشکی قاره ای به جزیره ایستر است که حدود 3600 کیلومتر با آن فاصله دارد، یعنی چیزی حدود 6 ساعت پرواز با هواپیما! به همین دلیل است که به آن جزیره دورافتاده می گویند.
مساحت آن چقدر است؟
مساحت جزیره ایستر 163.7 کیلومتر مربع است و از انفجارهای آتشفشانی ایجاد شده است.همچنین آتشفشان ترواکا با ارتفاع 507 متر بلندترین نقطه این جزیره می باشد.
چه کسانی اولین ساکنان آن بودند؟
مدت ها تصور می شد که نخستین مهاجران از آمریکای جنوبی بوده اند، اما مهاجران معروف به راپانوی که اهل پلی نزی(Polynesia) بودند اولین کسانی بودند که در این جزیره حضور داشتند. این موضوع از طریق آزمایش DNA روی اسکلت های انسانی موجود از جزیره ایستر ثابت شده است. راپانویی ها نیشکر، موز، سیب زمینی شیرین، توت کاکوزا، مرغ و موش را با خود به این جزیره آوردند. هنوز هم بحث های زیادی در مورد زمان ورود آنها وجود دارد، با تاریخ هایی که بین 300 تا 1200 پس از میلاد را نشان می دهد.
چرا به آن جزیره ایستر می‌گویند؟
دلیل گذاشتن نام Easter به معنی عید پاک برای این جزیره، ورود کاوشگران هلندی در روز یکشنبه عید پاک سال 1722 می باشد. آنها اولین اروپاییانی بودند که به جزیره رسیدند و جیمز کوک اولین بازدیدکننده بریتانیایی در سال 1774 بود.
مجسمه های موآی چه زمانی ساخته شده اند و تعداد آنها چقدر است؟
این مجسمه های سنگی غول‌پیکر در حدود ۱۲۵۰ تا ۱۵۰۰ میلادی حکاکی و ساخته شدند. نیمی از آنها هنوز در محل معدن هستند، اما تقریباً ۹۰۰ مورد به محل‌های مختلف جزیره منتقل شده‌اند. حدود یک سوم آنها بر روی سکوهای سنگی به نام آهوس (Ahus) قرار گرفته‌اند که در فاصله حدود نیم مایلی (800 متری) از هم قرار دارند و یک ردیف تقریباً یکپارچه را در اطراف جزیره تشکیل داده‌اند. 600 مجسمه دیگر، در مراحل مختلف از ساخت در سراسر جزیره پراکنده شده اند. برخی از جالب‌ترین و بیشترین مجسمه ها آنهایی هستند که در دامنه تپه‌های آتشفشانی مدفون شده‌اند و فقط سرشان نمایان است ،حفاری ها ثابت کرده اند که بدن آنها در زیر سطح زمین قرار دارند.
مجسمه های موآی از چه چیزی ساخته شده اند و چقدر بزرگ هستند؟
آنها از Tuff (یک خاکستر آتشفشانی فشرده) تراشیده شده اند. ارتفاع آنها به طور متوسط 4 متر و وزن آنها در حدود 12.5 تن است. بلندترین مجسمه موآی تکمیل شده 10 متر ارتفاع و 82 تن وزن دارد، در حالی که بزرگترین مجسمه ناتمام باید 21 متر ارتفاع و وزنی بیش از 270 تن داشته باشد. عجیب نیست که آنها به پایان حکاکی نرسیدند!
مجسمه های موآی نماد چه چیزی بودند؟
تئوری های اخیر معتقدند که آنها نمادی از اجداد مرده و همچنین تجسم رؤسای قدرتمند، چه زنده و چه مرده بودند. برخی از مجسمه ها دارای کلاه یا گره قرمز سنگی هستند که اعتقاد بر این است که این نمادی از رؤسای قدرتمند است و به مجسمه‌ها قدرت و شان اضافه می کند. به جز هفت مجسمه که به دریا نگاه می‌کردند، بیشتر آنها رو به خشکی بودند با این تفسیر که مراقب مردم بوده و به آنها نظارت می کردند.
موآی ها چگونه جابجا شدند؟
هیچ قطعیتی درباره نحوه حمل آنها از معدن به مکان هایی که وجود دارند نیست اما شواهد و تحقیقات باستان شناسان نشان می دهد که به احتمال زیاد ترکیبی از طناب ها، غلتک های چوبی، سورتمه های چوبی و تعداد زیادی نیروی انسانی برای انتقال آنها استفاده شده است. اگرچه در سال ۲۰۱۱ دو دانشگاه آمریکایی ثابت کردند که یک موآی با ارتفاع ۳ متر و وزن ۵ تن را می‌توان توسط ۱۸ نفر و با استفاده از سه طناب و کار گروهی در حالت عمودی حرکت داد.
چرا بسیاری از آنها واژگون شده‌اند؟
در یک نقطه پس از ورود اولین بازدیدکنندگان اروپایی در سال ۱۷۲۲، تمام مجسمه ها از جای خود واژگون شده بودند. اعتقاد بر این است که این کار عمدی از سوی مردم راپا نوی بوده است که تمدن آنها را وارد دوره‌ای از جنگ داخلی، ویرانی و سقوط کرده بود، شاید به دلیل کمبود غذا و سوخت. همچنین این احتمال وجود دارد چونکه این جزیره از جنگل پوشیده شده بود، احتمالا به دلیل بریدن یا سوزاندن همه درختان آن توسط راپا نویی ها برای کشاورزی این اتفاق افتاده است و در غیر این صورت درختان توسط موش ها از بین رفته است. اما با این حال هنوز هم نظریه‌های مختلفی در این زمینه وجود دارد. مجسمه هایی که اکنون به حالت عمودی ایستاده اند توسط دانشمندان و تیم های تحقیقاتی دوباره برپا شده اند.
چه اتفاقی برای مردم راپا نوی افتاد؟
نابودی نهایی راپانویی ها یک داستان بسیار ناراحت کننده است. تجارت برده فروشی در اواسط قرن نوزدهم میلادی جمعیت باقی مانده را ازبین برد و فقط بیماران، مجروحان و سالمندان را باقی گذاشت. درمقابل آنها در برابر مبلغین مسیحی قرارگرفته و هویت و تاریخ فرهنگی آنها به طور سیستماتیک تخریب یا سایه ای بر آن افکنده شد. سرانجام مردم راپانوی به اجبار از زمین های قبیله ای خود که توسط مهاجران برای کشاورزی استفاده می شد نقل مکان کردند و در نهایت تمام بومیان این جزیره از بین رفتند.
وضعیت کنونی جزیره ایستر
از نیمه قرن بیستم تا امروز، تحقیقات گسترده‌ای روی مجسمه‌های موآی و مردم راپا نوی آغاز شد. بسیاری از مجسمه‌ها حفظ، بازسازی و دوباره برپا شده‌اند. در سال 1994، جزیره ایستر به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد و مطالعات تا به امروز ادامه دارد که ممکن است روزی اسرار باقی مانده از مجسمه های موآی و جزیره ایستر را حل کند.
جمع بندی
مجسمه‌های موآی جزیره ایستر به عنوان شاهدان خاموشی هستند که اسرار یک تمدن گمشده را برای کشف توسط نسل‌های آینده از خود برجای گذاشتنه اند وهمچنان توجه و کنجکاوی مردم در سراسر جهان را جلب می‌کنند. ممنون که تا انتهای مطلب با ما همراه شدید، همچنین اگر علاقه مند به خرید دکوری هستید میتوانید خرید اینترنتی مجسمه را در وبسایت ما تجربه کنید.
اشتراک در شبکه های اجتماعی:
